سرگردان بر فراز دریایی از مه اثر کاسپار فردریش (بخش دوم)

در ادامه میتوانیم اشاره کنیم، برای نشان دادن روح آزادی، رومانتیسم آلمانی به دنبال بیانی بود که عظمت طبیعت را تجلیل کند و هنر منظره در واقع کانالی برای این بیان شد. این اثر فقط در مورد بازنمایی طبیعت نبود، بلکه در مورد پیوند عمیق میان انسان و طبیعت بود، به طور مثال، لباس مرد درون اثر اغلب توسط آلمانی های آن دوره به عنوان نشانه ای در برابر جنگ های ناپلئونی که از سال 1799 تا حدود 1815 در اروپا بیداد می کرد، می پوشیدند. این لباس نمادی از حس ملی گرایی در برابر فرانسوی های مهاجم بود و احتمالا به این دلیل است که مورد توجه و تحسین آدولف هیتلر قرار گرفت. و حتی به نشانه ای برای قدر دانی و تبلیغات هیتلر آلمانی تبدیل شد، که این ارتباط، به شهرت فردریش به عنوان یک هنرمند لطمه زد، البته در سال های بعد دوباره شهرت او در دنیای هنر احیا شد.

نقاشی فردریش که در حدود سال 1818 خلق شده است، به خاطر تضادهای قوی در درونش، مورد توجه بسیار قرار گرفت. فیگور تاریک است و اما اطرافش روشن، مرد با هر دو پا محکم روی صخره می ایستد، اما پرتگاه در مقابل چشمانش است. او از تمدن می آید، اما به چیزی می نگرد که ساخته دست بشر نیست: نور ابدی.

این نقاشی استعاره ای، تصویری از زندگی و مرگ، محدودیت و وسعت، ارتفاع و پرتگاه ، دنیا و آخرت، ایمان و خطا، خدا و جهان است. که شاید بی ربط به زندگی شخصی نقاش نباشد، او شاهد مرگ های متعدد اعضای خانواده و دوستانش بود و به همین خاطر از او به عنوان فردی تنها یاد می شود، که سسب شد این نقاشی را به نمادی از اعماق تنهایی و یکی از بهترین نمونه های رومانتیسم آلمانی تبدیل کند.

از لحاظ بصری، فضا، یکی از جنبه های مهم این ترکیب بندی محسوب می شود. فردریش منظره ای گسترده را به تصویر کشیده است که از طریق برجسته سازی، تضاد، و همگرایی رنگ ها، بافت ها و خطوط و اشکال متنوع ایجاد شده است. همه اینها توهم فضای منظره یا عمق سه بعدی را ایجاد می کند که در مقابل خود می بینیم. انسان در مرکز ترکیب قرار گرفته است و خطوط کوهستانی متقارن که از سمت راست و چپ به سمت مرکز کشیده شده اند، در قلب کوهنورد همگرا می شوند.

و در آخر  می شود گفت، این نقاشی، برآثاربسیاری از سبک های هنری دیگر مانند سورئالیسم، سمبولیسم و اکسپرسیونیسم انتزاعی تاثیر به سزایی گذاشت.